شبیخون فرهنگی از منظر رهبرمعظم انقلاب اسلامی
15 سال، زمان کمی نیست برای انجام یک بررسی تاریخی در خصوص هشدار مقام معظم رهبری که در سال‌های ابتدایی دهه 70 با واقع‌بینی ژرف‌‌نگر منحصر به فرد خود، خطر تهاجم و شبیخون فرهنگی دشمن را به همه گوشزد کردند.
نگاهی به بیانات معظم‌له از آن سال‌ها تاکنون، بیانگر این مهم است که ایشان برخلاف برخی مسئولان، نه تنها از این حرکت خزنده دشمن غافل نبوده که طی سال‌های رهبری و مدیریت خود بر کشور، بر این مهم تاکید داشته‌اند که خطر بی‌محتوا کردن نظام و پوسیدگی آن از درون، همچنان انقلاب و به تبع آن جمهوری اسلامی را تهدید می‌کند.
اما تاکید دوباره ایشان در سخنرانی هفته گذشته خود بر شبیخون فرهنگی دشمن و نقش تمام آحاد ملت و مسئولان در مبارزه با این تهاجم نرم و خزنده، بهانه‌ای شد تا ضمن نگاهی تاریخی به این هشدارها، به این مسأله توجه کنیم که آیا تهاجم فرهنگی قدرت این را دارد که یک انقلاب 30ساله را از درون بی‌محتوا کرده و موجبات شکست نرم و بی‌صدای آن را پدید آورد؟
از شبیخون تا ناتوی فرهنگی
این روند رو به تشدید شبیخون تا ناتوی فرهنگی، روندی است که از "تهاجم فرهنگی" شروع شده و تا به "ناتوی فرهنگی" کشیده شده است و در حال گسترده‌تر و پیچیده‌تر شده است و اگر در تهاجم فرهنگی، یک حرکت آرام را مشاهده می‌کردیم، در ناتوی فرهنگی یک حرکت برنامه‌دار و هدف‌دار و در حجم گسترده را شاهد هستیم.
یکی از دغدغه‌های اصلی هر نظام "انسجام" آن است و انسجام زمانی حاصل می‌شود که آرمان نظام از تهدیدات داخلی و خارجی درامان باشد و مخصوصا امنیت فرهنگی برای نسل جوان ـ که در معرض تهدیدات فرهنگی قرار دارند ـ فراهم باشد.
دشمن ضمن ناراحتی از دستاوردهای ایران، برنامه‌هایی برای سرکوب این موفقیت‌ها دارد، نسل جوان به طور اخص و کل ملت ایران اسلامی به طور اعم به واسطه پیروزی انقلاب اسلامی و افتخارآفرینی‌هایشان در هشت سال دفاع مقدس و ایستادگی در مقال ظلم و استکبار جهانی و تلاش برای خودکفایی در همه زمینه‌ها، در معرض تهدیدات مختلف از طرف زورگویان عالم قرار گرفته‌اند و دشمن در جبهه‌های مختلف نظامی ـ سیاسی و فرهنگی و... علیه آنها اقدام می‌نماید. دشمن بدلیل عدم موفقیت در جبهه‌های نظامی ـ سیاسی، تلاش می‌کند که از طریق فرهنگی به استحاله فرهنگی جامعه اسلامی بپردازد.
در این راستا رهبری معظم انقلاب نیز با درایت به این تهدید اساسی، پی برده و در سالیان متمادی و به مناسبت‌های مختلف، این مهم را گوشزده کرده‌اند. ایشان تهدیدات فرهنگی را در چند مرحله بیان کرده‌اند. ایشان این روند را با تغییرات مختلف "تهاجم فرهنگی"، "شبیخون فرهنگی" و نهایتا "ناتوی فرهنگی" بیان داشته است و برای مقابله با این روند، لزوم "مهندسی فرهنگی" در برنامه‌های کشور را نیز مطرح می‌نمایند.
ایشان سال 1370 در دیدار اعضای شورای انقلاب فرهنگی، بحث تهاجم فرهنگی را گوشزد می‌نماید: "امروز آرایش تهاجم فرهنگی بسیار خطرناکی علیه انقلاب به وضوح مشاهده می‌شود زیرا جهان اسلام بیدار و هوشیار شده است. از این رو تهاجم فرهنگی دشمن با گذشته تفاوت بسیار دارد و شکل جدیدی پیدا کرده است و برای مقابله با آن با شناخت و آگاهی کامل عمل کنیم."
از آفت‌ها و آسیب‌های انقلاب غافل نشویم
شبیخون فرهنگی را می‌توان در راستای بلا و آفت‌های هر پدیده‌ای در عالم توصیف و تحلیل کرد.
همان‌طور که در احادیث ما بیان شده برای هر چیزی که در جهان وجود دارد، یک آفتی نیز مطرح می‌شود و آن آفت، پدیده موردنظر ما را تهدید خواهد کرد. حال انقلاب اسلامی ما، که مایه فکری و معنوی دارد نیز از این قاعده مستثنی نیست و یقیناً عواملی چون کج‌فهمی و بدفهمی اصول انقلاب و یا توطئه‌های دشمن که مخالف این عقیده و نظام هستند، کلیت و بنیان نظام را مورد تهید قرار می‌دهند.
شاهدیم که دشمن برای ضربه زدن به پایه‌های نظام، برنامه‌ریزی خواهد کرد و می‌بینم این برنامه‌ریزی از سوی دشمن صورت گرفته و با برنامه‌هایی منسجم درصدد ضربه به ریشه‌های انقلاب و نظام است.
مشکل وقتی حاد و جدی می‌شود که کسی مبادرت به شناخت این آفت‌ها و حملات نکند یا اگر هم متوجه می‌شوند که کسانی چه از داخل و چه از خارج، در حال ضربه زدن به انقلاب هستند، خود را به بی‌اطلاعی زده و ارزش برای آن قائل نشوند.
ما در صدر اسلام هم این آفت‌ها را داشتیم و در بدیهی‌ترین موضوع مثل عید غدیر که تأکید زیادی از پیامبر در همان روز شده بود، می‌بینیم که بر سر خلافت و ولایت علی(ع) دچار اختلاف شدند و اسلام را از مسیر اصلی منحرف کردند که این هم به دلایلی چون کج‌فهمی‌ها و غرض‌ورزی‌های قبیله‌ای صورت گرفت.
پس اصلی‌‌ترین موضوع در حوزه تهاجم و شبیخون فرهنگی، شناخت آسیب‌ها و آفت‌هاست چرا که تا وقتی ما به این دو نکته (آسیب و آفت) پی نبریم و درصدد شناخت آن برنیاییم نمی‌توانیم مقابله جدی و مثمرثمری با آن بکنیم.
وظیفه اصلی مبارزه با این تهاجم و شبیخون عمدتاً بر دوش علما و دانشمندان و فرهنگیان جامعه است. اینان وظیفه دارند اولاً شبیخون را رصد کنند، زوایای مختلف و پنهان آن را بشناسند، آغاز و انجام شبیخون از سوی دشمن را به مردم اعلام کنند و هم‌چنین برای مقابله با این حملات، فراخوان بدهند.
این درست نیست که بگوییم از زمان اعلام رهبری مبنی بر برنامه‌ریزی دشمن جهت تهاجم فرهنگی، کاری صورت نگرفته است. همین اعلام خطر از سوی رهبری باعث شد تا هوشیاری خاصی نسبت به حملات فرهنگی دشمن در سطح جامعه به وجود آید.
متأسفانه حملات رسانه‌ای و فرهنگی دشمن چه از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای و چه از طریق اینترنت و حتی فیلم‌ها و... آنقدر زیاد بوده که تحرکات فرهنگی ما در برابر این حملات خیلی ناچیز محسوب می‌شود. اکرمی تأکید کرد: اهمیت ای تهاجم‌ها تا جایی است که رهبری با معرفی این تهاجم‌ها به عنوان عاملی برای بی‌محتوا کردن نظام و پوسیده شدن آن از درون، از همان سال‌ها (72 ـ 71) تاکنون به صورت‌های مختلفی نگرانی و هشدار خود در خصوص تهاجم فرهنگی را ابراز کرده‌اند.
تاکنون خطر تهاجم فرهنگی در کشور درک نشده است. وقتی رهبری با حساسیت ویژه‌ای، بحث شبیخون فرهنگی غرب را مطرح کردند، انتظار این بود که مسئولان و مجریان مملکت با درک این نگرانی به مقابله جدی با آن بپردازند.
زوایای پنهان بی‌محتوا کردن نظام توسط شبیخون فرهنگی
رهبری در دیدار نویسندگان و صاحبنظران و کارکنان رسانه‌های گروهی عنوان کردند که "اکنون دشمن در سطح وسیعی، ابزارهای متعدد خود را در تهاجم به بنیانهای فرهنگی و اعتقادی ملت ایران به کار گرفته است و تحقیر جریان ادب، هنر و فرهنگ انقلابی در کشور و در نتیجه‌ی آن انزوای عناصر فرهنگی، ادیب و هنرمند و نیز منحرف کردن جوانان مومن از پایبندی متعصبانه به ایمان و اعتقادات، خود یکی از اهداف مهم تهاجم فرهنگی است."
تذکر ایشان به تهدیدات فرهنگی تا حدی جدی می‌شود که بحث "ناتوی فرهنگی" دشمن را مطرح می‌کنند. ناتوی فرهنگی یک حرکت برنامه‌ریزی‌شده و ریشه‌ای است که ماهیت آن مبارزه با اصل نظام و اعتقاد نسل جوان ماست. ایشان در دیار اساتید و دانشجویان دانشگاههای استان سمنان اظهار می‌دارند که دشمن برای مقابله با مسلمانان "ناتوی فرهنگی" تشکیل داده است.
نوک پیکان تهاجم و شبیخون فرهنگی دشمن برای بی‌محتوا کردن نظام را جوانان هستند حرکت‌های فرهنگی دشمن برای مقابله با ایران اسلامی برنامه‌های مشخصی دارد اما شناخت در تهاجم فرهنگی کار مشکلی است. آنها با حساسیت به دنبال نقاط آسیب‌‌پذیر فرهنگی ما هستند و در آن زمینه برنامه‌ریزی می‌کنند. به نظر می‌رسد آنها به دنبال نسل جوان و نوجوان ما هستند که بتوانند از آسیب‌پذیری آنها سوءاستفاده کنند.
